Judaica

Około 30 % ludności Warszawy stanowili przed wojną Żydzi. Do wybuchu wojny działało w mieście około 400 domów modlitw. Najbardziej monumentalna synagoga (postępowa) stała przy ulicy Tłomacki. Została wysadzona w powietrze przez hitlerowców na znak stłumiena powstania w getcie. Długo po wojnie stanął na jej miejscu szklany biurowiec.
Żydzi mieszkali tradycyjnie na Pradze – w połowie XIX wieku stanowili ponad 40% mieszkańców prawobrzeżnej Warszawy. Drugie skupisko istniało w okolicach Nalewek i Żelaznej, gdzie później Niemcy stworzyli getto.
Na terenie dawnego getta, oprócz zachowanych resztek muru getta, można teraz zobaczyć szereg pomników, m.in. upamiętniających bohaterski zryw w kwietniu 1943 roku (Pomnik Bohaterów Getta przy skwerze Zamenhofa) i zagładę jego mieszkańców – Umschlagplatz na ul. Stawki, skąd w 1943 roku odtransportowano warszawskich Żydów do obozu zagłady w Treblince.
W przyszłości, w okolicy Pomnika Bohaterów Getta stanie nowoczesne Muzeum Historii Żydów Polskich.
